14800 actieve gebruikers Inloggen bestaande gebruiker Aanmelden nieuwe gebruiker Naar mobiele versie |
||||
Deze pagina gaat over de klemtoon in Spaanse woorden.
Algemene regel
De klemtoon van een woord wordt bepaald door de letter waarop het woord eindigt. Eindigt het woord op een klinker, of -s of -n, dan ligt de klemtoon op de voorlaatste lettergreep, in andere gevallen op de laatste lettergreep.
Lettergrepen met een accent hebben altijd de klemtoon.
Eindigt het woord op -s of -n of een klinker?
Dan ligt de klemtoon op de voorlaatste lettergreep, bijvoorbeeld:
Eindigt het woord op een medeklinker (maar niet -s of -n)?
Dan ligt de klemtoon op de laatste lettergreep, bijvoorbeeld:
Atención: bij woorden die in het enkelvoud een accent hebben op de laatste lettergreep, vervalt het accent in het meervoud.
Heeft het woord een accentteken?
Als er een afwijking in de uitspraak op deze regels is, dan krijgt de lettergreep waar de klemtoon op valt, altijd een geschreven accent, bijvoorbeeld:
En lettergrepen met een tweeklank?
Er zijn twee soorten klinkers: sterke (a, e, o) en zwakke (i, y, u).
Een zwakke en een sterke klinker vormen samen één lettergreep en worden een diptongo genoemd. De nadruk ligt daarbij op de sterke klinker. Bijvoorbeeld:
Met een accent kan de zwakke klinker gescheiden worden van de sterke. Het is dan geen diptongo meer, maar twee afzonderlijke lettergrepen. Het accent komt dan op de zwakke klinker. Bijvoorbeeld:
Twee opeenvolgende zwakke klinkers vormen samen één lettergreep. De nadruk ligt daarbij op de tweede klinker. Bijvoorbeeld:
Twee opeenvolgende sterke klinkers worden behandeld als twee afzonderlijke lettergrepen. Daarbij gelden de basisregels voor de klemtoon. Bijvoorbeeld:
© 2019 - NU Beter Spaans is een initiatief van Martin van Toll Producties in samenwerking met de redactie van NU Beter Spaans |